Het begon te dooien, de sneeuw werd langzaam pap en er viel water naar beneden. We stonden allebei onder de latei van de deur te turen naar het einde van onze natte straat die door de lantaarns belicht werd. Het was al over achten. Onze trekker uit Friesland kon elk moment nog keurig droog in de grote vrachtwagen aankomen. Daar kwam de feestverlichting van transport bedrijf Feenstra uit Sneek al aan. Tot nu toe zag het er nog gezellig uit. Pier een lange goedlachse Fries stopte precies voor onze deur. De straat was meteen gevuld met dit enorme bakbeest. De buren hingen nieuwsgierig saampjes uit het opengeslagen raam. De trekker werd net als de minipelle een eindje verder bij het betonblok eruit gereden. Wat een leuke oranje dinkytoy. Toen Jero als opgewonden één-minuut-bezitter er zelf opkroop om de Kubota naar BB te rijden, sloeg de motor al na een halve meter af. Het was geen beginners fout. Na veel prutsen kwamen we er samen met Pier achter: er zat geen druppel diesel meer in dat ding. Jero ging op weg naar BB voor een jerrycannetje diesel. Ik liet de chauffeur binnen voor een biertje want dit was zijn laatste stop voor vanavond. Jero kwam terug en de diesel verdween in de tank. De regen was natte sneeuw geworden. Door het vele starten was helaas de accu leeg gezogen. De Kubota1600 wilden niet. Pier ging de startkabels uit zijn vrachtbeest halen en Jero de Kia om de kabels erop aan te sluiten. Ik ging naar binnen. Het was koud en nat buiten. Uiteindelijk zag ik Pier op de trekker die gesleept werd door de Kia voorbij komen tot ons hoekje bij Kato. Er was lucht in de leiding gekomen en nu starten het kreng niet meer. Per telefoon, met tweede biertje werd uitgelegd waar het ontluchtingsventiel zat. Maar de koude klauwen wilde niet meer. Dan maar morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten