dinsdag 28 april 2009

Koninginnedag

Of ik Koninginnedag ga missen. Ja ik wèl !. Als je toegang hebt tot de oranje gekte, hoeft het dolknots geworden nationale feestdag misschien niet zo. Maar hier ver weg van feest vreugde en knal bandjes, rommelmarkten en overal blije maffe mensen, is het opeens leeg, saai en ….Ja, ook nog eens nat en koud.

Er is niet alleen dag er is ook nog KoninginneNach met een propvol progamma voor de gasten die staan te popelen. Denhaag, Adam, heel Nederland gaat los.

Mijn vriendin Charlie die momenteel in Sao Paulo is, heeft zelfs een groots alternatief ,

Virada Cultural, 800 optredens en alles gratis inclusief 24uur lang openbaar vervoer.
http://brazilie.radio6.nl/2009/04/27/a-virada-cultural/#more-184

Dan hebben we nog 5 mei bevrijdingsdag. Wèer feest en vrij markt, spetterende optredens in lucht van bier. Hier in Frankrijk en specialement in onze regio is Le fête la Victoire, bevrijdingsdag (8 mei) maar een zwakke ambtelijke vrijedag, met hier en daar een lauw dorpsfeestjes, met als hoogtepunt de braderie met worstjes en ambachtelijke manden.

Maar ja… misschien fluiten de vogeltjes wel extra lief s’ochtens in mijn oor.

zondag 26 april 2009

Pyrrhocoris apterus

vuurwantsen leven bij de Lindeboom en zuigen de vruchtjes uit,
maar ook wel elkaar, kanibalen!
het pantsertje lijkt net een afrikaansschild, vind je niet?
hier paren ze. soms duurt dat wél 30 uur.!!!

Na Pasen zijn wij ook eindelijk verwend met zon overgoten dagen. Heerlijk, alleen buiten zijn brengt al genoeg tevredenheid. De roestbruine en vale grijze kleuren van de winter zijn rap over genomen door snel groeiend groen. Overal is nu fris helder jong groen. Alles beweegt en ritselt. Zon aanbiddende Hagedisjes schieten weg uit je ooghoek, vogels met nest materialen vliegen op en af. Insecten vullen weer de lucht compleet met geluid. Vuurwantsen paren en eekhoorntjes rekken zich uit. Ik ben op zoek naar nieuwe plantjes die niet op ons terrein staan. Tun en ik hebben vorige zomer een plek gekapt, gesnoeid en ontbraamd waar ik nu profijt van heb en gebruik als proeftuin. De telletubbieberg. Rond het huis is beplanting nog niet mogelijk door verbouwing. Soms zet ik dus op de kleine berg met het stroompje een cultivar uit een andere tuin of winkel maar ik heb veel plezier in wilde planten uit andere plekjes, gewapend met schop & zak, mee te nemen om ons assortiment aan te vullen.
Mijn lijst:
Geveerde tandkruid
Wolfsmelk
Moerasspirea
Waterranokel
Salamonszegel
Aronskelk
Dagkoekoeksbloem
Longkruid
Hoenderbeet
Pepermunt
Gulde sleutelbloem
Lievevrouwebedstro
Gele dovenetel
Klein hoefblad

Het zijn hele gewone planten, maar bij ons waren ze er nog niet, maar wel op anderen mooie plekjes in de regio dus het zou moeten lukken.

Uit Holland wil ik nog meenemen
Groothoefblad
Smeerwortel
Waterlelie
Kalmoes
Kattestaart
Dus…..

O ja, Gertjan de elsjes zijn weer gaan groeien.

dinsdag 14 april 2009

2de paasdag





2de paasdaag was het gelukkig ietjes pietjes mooier weer (geen regen).
en konden we de rest van de traditie voortzetten, het verstoppen en zoeken, ieder hadden wij 5 eieren verstopt en ieder kon er 10 vinden want er waren er in het totaal dus 15.
Erg leuk en amusant, we waren behoorlijk lang bezig.
Daarna hebben we ze opgegeten, verwerkt in een avondmaaltijd met groente en pasta.
En... hebben mijn vader ingewijd in het Wii miracel. What a fun.


zondag 12 april 2009

pasen zonder chocolade eitjes






In Nederland staan de schappen lang en ook nog lang na Pasen, met oranje stickers
“sterk afgeprijsd” vol er mee, allerlei gekleurde paaseitjes. Choco eitjes van een halve duim groot in verschillende gekleurde aluminiumfolie, rood voor puur, blauw voor melk en andere kleurtjes voor verrassingen zoals praline noisette, advocaat, wit, butterscotch, koffie, mokka smullen maar.
Zelfs maanden later tijdens het stofzuigen achter de bank schittert opeens tussen het stof een metalic kleurtje met een paassmaak.

Nou, niet hier in de Corrèze. In de winkels zijn wel de arm grote paashazen, kippen en versierden holle chocolade eieren met strik in mandjes verkrijgbaar, maar niet de kilo’s vrolijk gekleurde massieve eitjes die je in mooie schaaltjes op toonbanken, kantoren en tafels bij de koffie bezoek, deze dagen veelvuldig tegenkomt.
Even als ons paas(kerst)stol met spijs die ontbreekt aan de lente gedekte ontbijt tafel.. (handel voor volgend jaar!?)

Ik ben benieuwd of ze hier ook eieren beschilderen, verstoppen en zoeken.
Wij hebben ieder geval die traditie hier gehandhaafd en knabbelen aan ons mijn vaders meegebrachte Matzes en Franse soesjes zonder room erin met kandij erop.

vrijdag 10 april 2009

Bouw idee

zijaanzicht ons huisjeHet vervolg van ons toilet plan annex klompenhok. Nu we toch al het klompenhok inclusief toilet verschoven hadden naar het midden en de grond eromheen weg gegraven was. Kwamen we op het sublieme idee om dan de toch al afgegraven ruimte te benutten en daar de keuken bij te bouwen!

We hadden altijd gedacht dat de keuken in de woon kamer zou komen, maar nu het kon, scheen de zon opeens in deze aparte ontstaande ruimte, terwijl we beide verbaast half lachend naar de zandkleurige afgraving zaten te staren.


Jaaaah, aparte keuken, eigenlijk veel fijner, vind ik, de gene die van ons tweeën toch het meeste tijd in de keuken door zal brengen! Grotere woonkamer, fijne aparte toch redelijk grote keuken, waar de geuren en geluiden niet direct de woonkamer binnen rollen, uitkijkend op ons bos. Een wereldplan.

Dus werd het een washok met wc, aparte keuken en een klompenhok als entree. Het plattedak zou van het washok overlopen naar de keuken en zo hebben we een groot dakterras en een muur in de badkamer met een raam. Magnifiek

Om alles iets beter voor te stellen heb ik tekeningetjes gemaakt.

als je de tekening groter wilt zien kan je er gewoon op klikken.
plattegrond woonoppervlak

bovenaanzicht
vooraanzicht achterkant
rechterzijaanzicht met toekomstig extra dakkappel in slaapkamer
balkenconstructie dak

indeling plattegrondbadkamer

Toiletplan

Omdat we onze en bezoekers toilet niet in woonkamer wilden, moesten we een oplossing daarvoor zien te vinden. Typische oude Corrèziene huizen hebben een Cantou Bassiere (niet gevonden in het Franse dikke v Dale woordenboek)( zie foto twee verschillende en de onze). Waartoe het vroeger gediend heeft kan ik dus niet precies terug vinden, maar de 82 jarige buurman van mijn vader heeft mij ooit verteld dat het was om dieren in te slachten ( maar ja, hij is wel een sadistje) aan kerven in de stenen kan je wel zien dat het ieder geval intensief gebruikt werd en geen sier ruimte was. Noten, groente,huiden en vlees werd daar waarschijnlijk bewaard en bewerkt.


Oké, terug naar het toilet. We kwamen dus op het idee om de bassiére die een uitstulping van het huis is en tevens achteringang te gebruiken voor extra aanbouw voor toilet, washok en achterentré. Perfect plan. En als we dan toch een plat dak achter hadden konden we daar meteen een balkonterras van maken met een glazen pui in onze slaapkamer.

Jeroën begon te graven. We hebben een soort dijk achter en die moet afgegraven worden. Eerst met de minipelle maar al snel bleek dat onder die jaren lang verzamelde humus laag toch rots zat. Poreuze stukken wist Jero nog met de graafbak van de CAT weg te krijgen, maar al gauw werd de rest hand werk. Toen ik terug kwam van Nl had Jero een ander idee.
In plaats van wc achter te plaatsen langs de muur, zou de uitbouw verschuiven naar het midden van het huis. Met als rede, de rots is daar iets zachter… ok.

Om daar te komen was Jero langs ons huis aan de rechterkant het bos pad op naar de dijk over het midden van ons land zo bij de schuurdeur begonnen met graven, bij schuur hebben we dus nu een groot afgegraven plateau. Vandaar uit kon hij verder graven voor ons huis.
En nu dus met de hand bikken…






Betonniere


We hebben beton besteld bij www.bâtiland.fr , de gamma bij ons in het dorp. Het is een grote franchise keten en we hebben geluk dat er een kantoor met winkeltje bij ons in het dorp zit. De jongenman die daar werkt kent ons situatie en denk actief met ons mee, daarbij komt als er iets mis is met de bestelling of het materiaal, we niet naar Egletons of Tulle hoeven af te reizen.
We hebben dus beton besteld, maar ook broodjes, T-stukken, ijzers, iso en een Betonmolen van 90 liter. Jero heeft besloten toch maar onze houten kamervloer met balken eruit te halen en te vervangen voor betonbalken opgevuld met betonbroden en een laag beton erover. Veiliger, steviger. Geïsoleerd van onder en afgesmeerd van boven met cement.

Verder zullen we nog veel meer beton moeten storten voor de vloeren van ons nieuwe bijbouw gedeelte en zelfs voor terrassen. Genoeg werk voor de molen dus. (en Jero).
.

donderdag 9 april 2009

Omdat het zo mooi lente weer is en aankomend pasen (uiteindelijk toch het ultieme vruchtbaarheid feest) hebben we de bloemetjes buiten gezet. Letterlijk.

Er groeien tegen de gevel al stevige bosjes stinkende gouwe, paarse distel en paardenbloem en meer van dat soort vertrouwde taaie makkers die ik graag laat staan.

Franse hebben het niet zo op Herbes mauvaises zoals zij onkruid noemen. Om het dus niet te veel laten opvallen als ‘slecht’ heb ik er fleurige viooltjes bij gezet. Ook phlox en potentila staan in potjes te wachten om te ontluiken.

Aan de andere kant, de achterzijkant van ‘katootje’ hebben we vijf al redelijke flinke Thuya plicata Reuzencyprese gepland om in de toekomst toch een beetje het zicht van de autosloop naast ons af te schermen. En… we hebben een hekje! Tegen de schapen en honden.




dinsdag 7 april 2009

peon de jour, dagpaauwoog vlinder


Behalve dat ik ooit in Antwerpen een opleiding tot herborist heb gevolgd, ben ik soms ook te lui om boodschappen te doen, en wat is dan heerlijker dan buiten wonen, de tuin inlopen en plantjes plukken die je kunt eten.
Nou in begin april, zeker 600meter boven de zeespiegel (kouder) groeit nog niet zo heel veel in deze tijd, maar wat er wel al is, is meteen ook goed eetbaar en gezond. (zuiverend, vitamine c en goede mineralen) namelijk Brandnetel. De jongen toppen van de brandnetel zijn behoorlijk geschikt om een soep of spinazieachtig goedje van te maken. Dus dat aten we. Gesmoord met wat knoflook en hondsdraf voor de smaak. Jeroën en ik zijn niet de enige die Brandnetels lekker vinden. De rupsen van de dagpauwoog eten zich ook rond er aan. Het rare van mensen is dat bijna iedereen vlinders prachtig vind, maar de rest van de geleedpotige en insecten zijn vaak griezelig of vies. Zelfs rupsen zijn niet geliefd in de tuin, ze eten je mooie bloemen op en zijn eng harig met veel pootjes. Maar dat de bloemen bestoven moeten worden, zaden verspreid en prachtige vlinders alleen komen wanneer de rupsen kunnen kruipen waar ze willen, daar denken deze mensen dan net weer niet aan. Jero en ik eten natuurlijk niet alle netels op, we laten ook wat staan voor de chenille peon de jour.
,
,

zondag 5 april 2009

Le cents ciels

''
Gister, 4 april was het precies een jaar geleden dat wij samen vertrokken naar Frankrijk. Het voelt goed. Het voelt trots en opgelucht dat we ons eerste jaar redelijk vlekkeloos en met behoorlijke voorruitgang hebben door gebracht. 1 jaar, een jaar van de grote verhuizing, ons eerste jaar samenwonen, ons eerste jaar ver van de kinderen, familie en vrienden, het eerste jaar van de moderne stad naar het platteland (nou ja plat) ook ons eerste jaar in de bergen leven, elke dag 600meter boven de zeespiegel, ons eerste jaar vrij van werk en baas, ons eerste jaar met continu Franse conversaties om ons heen, Franse bureaucratie, aanmeldingen instanties, lidmaatschappen, lijdingen ons eerste jaar elke dag naast elkaar. Dat hebben we gister gevierd, s’middags in de lente zon en sávonds met een etentje precies op de plek waar we een jaar geleden voor het eerst en het laatst ook aten.
'

zaterdag 4 april 2009





Ik ben al een tijd terug uit Holland maar had niet veel zin om te schrijven. Ik heb wel een fotoboek samengesteld voor Jeroën omdat we vandaag precies 1 jaar in Frankrijk wonen.

In tussen hebben we met Rob een reisje gemaakt in de Indre langs de rivier de Creuse, ook een erg mooi en gevarieerd gebied. Dat was heel gezellig met ons twee campertjes.

En mijn lieve jeroën is als een dwangarbeider of een convict uit Alabama rots aan het weg hakken zodat we ons nieuwe plan van de aanbouw kunnen uitvoeren.
,