Bellevu

Dit is nog maar een begin.

Ja, we blijven bezig. Nu hebben we de Corylus avellana/Hazelaars aan de voorkant van het huis, langs de weg om gezaagd voor een beter zicht op de horizon.
Ja, we hebben nu een mooi panorama. Het scheelt toch wel als je een punt heb waar je ver weg kan kijken en de zon onder kan zien gaan. Het was ondanks dat de hazelaars maar een bosje stammetjes lijkt behoorlijk wat werk. Als de boom inmiddels plat voor je voeten ligt op het land, blijkt het toch altijd veel meer massa en volume te hebben dan zo zwierend in de lucht. De Hazelaars stonden precies op de rand van het talud van 2,5 meter wat het lastig maakten. Er was ook grote kans dat lange overhangende stammen op de weg zouden vallen. Met touwen hebben we de meesten met behulp van de KIA(auto) op ons land getrokken.

het giet dat het goot

Tja, alleen kwaliteitspul is de helft van het werk maar zonder vakman heb je nog niets. Wij hebben zo’n vakman: Jeroën de Corèzemen. In één dag heeft hij de stukken goot aan elkaar gesmolten en met beugels bevestigd op het hout onder de dakpannen. De goot is nu het collier van het huis. En dat is maar goed ook want het begon te gieten in de goot.


mooie details

Dag goot!

Zelf een dakgoot uitzoeken hier in de Corrèze is een ontdekkingreis.
We gaan vaak naar de Brico, zo een bouwmarkt waar ze vaak ook hele slechte kwaliteit spullen verkopen tegen een pittig prijsje. We zijn er dus achter dat we spullen hier beter bij een speciaalzaak kunnen kopen. De speciaalzaken zijn duidelijk goedkoper en hebben een grotere sortering en klasse van producten.
De Luc is zo’n zaak. De zaak zelf doet weinig aan etalage werk of moderne toonbanken, maar het is een heerlijke metaal zaak met ouderwetse allure. En het mooiste zijn de mannetjes die er werken. Ze hebben kennis van alles en zijn uiterst vriendelijk. Ze nemen de tijd voor je om je uitvoerig te helpen en met je mee te denken. De zaak is nog al groot en beslaat te minste drie panden naast elkaar zodat je nog wel eens met elkaar de straat op gaat van het winkelpand naar het magazijn bijvoorbeeld. Ja, zo samen in de regen op de stoep springend en uitwijkend voor de spetterende auto’s, schept een band van vriendschap natuurlijk.
Het mannetje van de Luc in kwestie heeft de spulletjes laten zien die we nodig hadden en blij zaten we met de goot op het dak weer in de auto.

Buitenrook

Ik kom nog al snel door de bocht en wilde openen met de titel:
Franse zijn net Chinese, als het gaat om vuilverbranding!
Rond deze tijd wordt er heel wat afgesnoeid. Dit snoei afval wordt verzameld en in de tuin verbrand. Maar het staat niet alléén blauw van de bladeren en ouwe takken.
Hier en daar vangt mijn neus wel degelijk wat pvc luchten en andere chemische indringende geuren op. Toen ik een foto zocht voor dit verschijnsel kwam ik op de site van:
http://annemarie-leslilas.blogspot.com./2008/03/afvalscheiding.html en zij beweerde heel wat anders, zie blog.
En zei kan het weten want haar hobby is genealogie en weet dus wat gedegen onderzoek is.
Ik ga slechts mijn neus achterna.
Maar wel leuk dat ik een blog heb gevonden van Nederlandse vrouw die in de Limousine woont. Ga beslist even kijkje nemen. Haar man heeft ook een blog zie haar links.

oude geamputeerde appelboom

afgezaagde stuk takken

We hebben vier appelbomen op ons land staan waarvan drie echt oud zijn. Oud door groeid en bemost. Toch gaf de oudste boom nog roze bloesem in de lente die prachtig stond tegen het pluizige vaal groen van het mos. Gister heb ik zijn grillige armen er met mijn Stihl 192 T er af gezaagd. Met respect, waarschijnlijk was ik tien jaar oud en vlak in de buurt toen deze boom vers geplant werd. Had ik hem toen maar even kunnen zien.

dak voorkant af.

De laatste nok pannen worden er op geschroeft, er onder ligt een zelfklevende noklap.
Jeroën 695 dak pannen (zonder de nok) naar boven gebracht en dus 1390 schroeven geboord en net zoveel x de trap op of af.

Het dak is af. aan de voorkant. Zie je aan de derde rij pannen van rechts de kurk vliegen?
De fles champagne hadden we nog van Jero zijn moeder gekregen, heerlijk.

Mooi hè.

Mijn vader maakte deze foto's en was er bij om mee te vieren.
We proosten ook op Tun die is vandaag 19 jaar geworden.
Het is écht een stralende warme herfstdag vandaag.

Wij zijn blij en voldaan en ook al weer een beetje tipsy.

pannensnijder

Aleen bij de schoorsteen is het even puzzelen.

lindedak

Ja, van zo een mooi dak wordt ik natuurlijk helemaal idolaat van.
Hier zie je mooi het verloop van de herfst aan de blaadjes van onze grote linde en de voorderingen van het dak tegelijker tijd.

pannetjes worden nat

Het gaat heel goed. Dit is het resultaat van drie dagen. Helaas begon het gister te regenen, maar zelfs dan gaat Jero gewoon door. Maar gelukkig klaarde het vandaag weer op.

pannen

We zijn begonnen met de eerste dakpannen op het dak te leggen. We werken strak samen. Ik haal de dakpannen uit de schuur in de bolderkar naar de voorkant van het huis. Ik boor daar in de voor geperforeerde gaatjes met een steenboortje echte gaatjes en leg ze klaar voor Jeroën.

Jeroën neemt ze mee, één voor één mee naar boven, hangt ze aan de panlatten, sluit ze mooi aan en schroeft hen vast aan de lat. Dit betekend héél veel heen en weer lopen op de ladder en de ladder moet ook steeds weet verzet worden wat niet makkelijk is want de aarde is scheef bij ons.

Tuile

Dit zijn de dakpannen. Ze zijn van beton. We hebben voor deze gekozen omdat er ook oranje (hollandse) dak pannen al op het oude dak zaten. Waarschijnlijk ook niet origineel. Omdat Jero graag het dak zelf wilden doen en dat met franse leitjes toch wel wat moeilijker zou zijn hebben we deze genomen. Ook het kleur verschil van de twee daken, de schuur en het huis wilden we blijven benadrukken. We zijn heel benieuwd hoe het eruit komt te zien.

daklatten

Jero is dakmaffiosi, hij is meester van het dak. Met zijn tuigje en zijn schroeven mitrailleur is hij ook wel héél stoer. De daklatten liggen er op. Het laatste latje is gelegd. Teminsten aan deze kant van het dak. Nu mogen de pannen er op. Spannend.

muur

Terwijl Jeroën het nauwkeurige en toch wel risico volle werk doet aan het dak, wil ik in de buurt blijven om een oogje in het zeil te houden en hem te horen schreeuwen mocht hij van het dak vallen. Daarom ben ik vlak bij hem begonnen aan het schoonmaken van de muur. Ik weet nog goed, toen we 12 jaar geleden zo een muur gingen bouwen bij mijn vader, het er zo kaal uit zag. We hebben het toen vol gepropt met aarde, stukjes mos en plantjes om het te laten begroeien en oud te laten lijken. Nu doe ik precies het omgekeerde. Ik ontdoe de losse stenen gestapelde scheidingmuur van alle klimop, varen, mossen en ander begroeisel. Al deze planten zorgen voor een humus laag waar nog meer planten in kunnen groeien en de muur ontwrichten. In deze groene begroeiden omgeving vind ik het ook mooier om stenen te zien dan alleen planten. Hoewel het toch een beetje pijn doet om jaren lange korstmossen en wilderige varens weg te halen. Bijna bij alles heb ik een tweestrijd, maar toch ben ik steeds trots op het resultaat. Rust en orde. Hi hi

dak BB

door dat wij anderhalve maand geen internet verbinding hadden en ook nog twee weken naar NL zijn geweest is er wat bouw info achter gebleven. Hier zijn wat foto's om het in te halen.