donderdag 30 augustus 2012

Portret Crematie

Als inwijding van mijn vuurplaats

 
 







Een opzet van schilderijen gemaakt door mijn vader 21 en 30 jaar geleden.
De supriseboot van sinterklaas 2011 voor Jero


 

Fragmenten van gerelateerde teksten over kunst verbranding

Balinese crematie

Alleen al het verbranden – of “teruggeven” aan het element vuur – niet alleen van het lichaam of de overblijfselen, maar ook van de talloze kunstig gemaakte objecten die allemaal een welbepaalde rol spelen, maken van  een crematie een van de meest indringende religieuze gebeurtenissen.

Vreugdevuur der ijdelheden ( Italiaanse : Falo delle Vanita)

verwijst naar de verbranding van objecten die worden geacht te zijn gelegenheden van zonde . Het wordt algemeen  gemeld dat de Florentijnse kunstenaar Sandro Botticelli een aantal van zijn schilderijen verbrand gebaseerd op de klassieke mythologie in de grote Florentijnse vreugdevuur van 1492.

Burning man festival :   http://www.burningman.com/

 


zaterdag 25 augustus 2012

de pot op !

Carnavalwagens in 1987 Arembepe Bahia Brasil (in de middag nog.)


In mijn leven heb nu al 2x een wc pot gebroken ! Hoe doe je dat?

De eerste keer is te vies voor woorden, dat was nog jaren geleden tijdens mijn grote reis door Brazilië waar ik samen met mijn beste vriendin carnaval aan het vieren was in Arembepe, Bahia.
Feest overal, op straat, op stranden, op stoffige velden prop vol met dansende uitzinnige mensen op oorverdovende muziek die uit rondrijdende dubbeldek boxbusjes tetterde. Honderden feestende mensen. De wc waren overbelast en rioleringen liepen over. Ik had het beter in een steegje kunnen doen of op het strand maar geen plek was zonder mens, dus ging ik tegen beter weten in naar de wc die al overstroomde toen ik binnen kwam. Om de viezigheid te ontwijken die de vloer bedekte ging ik zoals ik in arme wereldlanden had geleerd op de pot staan om daar boven te hurken, alleen dit keer ging het mis! De pot zat niet goed bevestigd in de grond en ik viel met de pot vol stront om in het kleine benauwde stinkende betonnen hol, de pot kletterde kapot op de grond en de stront spatten alle kanten op. De bruine drab met nog drijvende drollen vloeide uit over het beton. Een porseleinen scherf van de pot had mij lelijk geraak in mijn knieholte en ik bloede als een rund met de stront rond mijn benen. Verward en boos liep ik met stralen bloed langs mijn kuiten naar de kastelein voor schoon water, die erg boos werd op mij om dat ik zijn wc gesloopt had en overlast bezorgde in een feestende drukke week. Vluchtend naar buiten in de mensenmassa heb ik met aangeboden flinke slokken zelf gemaakte caipirinha en nog wat ethylnitriet (poppers) die ik onder mijn neus gedauwd kreeg het prima uitgehouden en me gek gedanst, al was de volgende ochtend iets minder toen we met splijtende koppijn en droge bek op het strand verstijfd wakker werden. Een grote gore infectie is bij Gods gratie en Maria tranen uitgebleven, mijn been zit er nog aan en als ik ooit weer op een pot ga staan voel ik altijd eerst of het niet wiebelt.

 Maar deze keer is het toch weer mis gegaan. Ik zal je de afveeg details besparen maar door mijn schrijlingse beweging vloog de wc bril met klep scharnieren uit de pot en knalde zo hard tegen de rand aan dat deze brak. Beng ! In een seconde was er een scherf uit en zat er een barst in. Nu de toch al verouderde wc –bak zonder spaarspoeling was niet ons favoriet maar eigenlijk willen we zo weinig mogelijk doen hier in Katootje en nu is Jeroen toch alweer twee dagen bezig met de nieuwe pot omdat blijkt dat alle pijpen maar een beetje aan elkaar geknutseld zijn. Maar de nieuwe pot staat.

Na twee dagen de bidet te gebruiken als alternatief kunnen we weer gewoon de pot op.

 

oude pot op het balkon

bidet tijdelijk poeppot met wegwerpzak





nieuwe pot met sterke bril.

vrijdag 24 augustus 2012

Inbraakaktie hotel

 
Tijdens een autotocht in het toch al koele november van 2011 kwamen we vlak bij Spontour dit Hotel–Restaurant tegen. Ik herkende het nog van vroeger ruim 35 jaar geleden, toen ik er een cassis bestelde mijn favoriete drankje en in alle onschuld voor het eerst in mijn leven een alcoholische versnapering kreeg geheel in Franse stijl. Ik was 9 jaar. Het is een mooi locatie aan de grote rivier de Dorgdogne met een kruispunt van drie richtingen. Wij willen best hier een vin-chaud drinken bij het aangestoken vuur. Maar ondanks de gedekte tafels en de gevulde flessen in de bar is het uitgestorven. Er is helemaal niemand. Het is te koop. Jeroen en ik altijd nieuwsgierig naar kooppanden nemen een kijkje. De achterdeur blijkt open te zijn. We glippen naar binnen. Toch wel een beetje huiverig, het lijkt wel een spookscenario. Aan de pillen, overgebleven foto’s en resten onbetaalde rekeningen die nog in het kantoor liggen verzinnen we zelf ons horror verhaal. Als we plotseling gestommel boven horen vliegen we langs de bar door de keuken weer pijlsnel naar buiten.

 De heropening past wel bij het filmscenario zeker omdat het interieur nog zo het zelfde is. Scary













Kanotocht II

Helemaal kanotoch II vergeten laten zien
vertrek, jeroens zijn sjor taak.

aabgekomen in Spontour sur le Dordogne


Op deze Camping begon het allemaal 35 jaar geleden
toen kwam ik hier met mijn papa en mama voor het eerst.

Daarna wilde mijn ouders hier blijven wat nog zo'n
15 jaar duurde voor het zo ver was

het dorp spontour







Dit is voor de barrage de Aigle, het water staat nu erg laag hier
en is daardoor erg koud.

met een stroom versnelling die je normaal niet ziet.


We gingen er tegen in.

Stuk oude spoorbrug

het hotel restaurant waar we een half jaar gelden nog hebben ingebroken
omdat het te koop stond (die repotage zal ik je nog laten zien)
we hadden behoorlijk wat bekijks

nu inmiddels weer open.

bar binnen met het zelfde interieur

koud biertje op terras, het 33C*

terug weg.