Jeronimo zijn jaardag

Gister hebben we natuurlijk Jero zijn 45ste verjaardag gevierd. We zijn samen naar Clermond-Ferrand vertrokken om een speciale herinnering te hebben. Een zachte föhn stond in de hoge bergen en de hippe stad die omsloten wordt door oude vulcanen was een culturele verademing. Thuis hebben we traditie getrouw een fles champagne open getrokken en bij het haard vuur gegeten.

Quel Bordel!

Gister hebben we een snuffeldag gemaakt. We waren opzoek naar een klein kastje met laatjes. Liefst, mooi hout en oud. Dus wij zijn ochtends vroeg vertrokken na Emmaeus. Een grote hal met oude spullen. Veel grote wandmeubels en klerenkasten. Rijen boerenstoelen en logge tafels. Maar geen schattige ingesleten ladekastje. Ik wil wel altijd iets meenemen, dus bij de echte rommel heb ik een vergeeld vitrage gordijn voor de wc gekregen van de madam die blij was iemand met haar vod gelukkig te maken en heb ik twee geborduurde schilderijtjes met felle kleurtjes voor twee euro uitgezocht tot dat de muffe lucht ons opbrak.
Dan nog maar even kijken bij een buurt en yoga genoot Christian van Bonnart Hier een grote Corrèze schuur vol antieke, maar geen kastje wat maar enigszins in de buurt kwam.
Nu we toch een missie hadden zijn we doorgereden naar een depot in Tulle langs de snelweg. Een grote verzameling van malle pietje met een kien prijskaartje. Geen vierkant, rechthoekig handzaam kastje met vakjes of laatjes. Wordt het dan toch IKEA, nee hoor! Grapje.
We kwamen ook tot de ontdekking van een nieuwe uit de grond gestapt Centrum Commercial met een Aldi, Intersport, GiFi, en hippe textielketen. Die we ook allemaal bezocht hebben.

lekker kneden

Een oer appeltaart gemaakt. We hadden nog steeds veel appels over dus wilde ik wel een taartje maken. Helaas had ik alleen tarwebloem om mijn Hollands lijkende brood mee te kunnen maken. Dus is het een Appelbroodtaart geworden. Toch ook best te eten.

In de winkel

Soms worden lelijke voorwerpen mooi door hun gebruik. Met enige regelmaat wandelt er een klein meisje hand in hand met haar Oma bij ons door de straat. En dan vlak voor onze deur ontpopt er met dezelfde regelmaat een kijkje in Kleindochter en Oma hun samen zijn. Het kleine meisje van een jaar of vijf kruipt achter de toonbank en Oma is de klant. Oma moet groente en fruit kopen, het liefst ook brood en lekkere drankjes en dan volgt het belangrijkste natuurlijk; het betalen. De kassa rinkelt nog ouderwets en het geld schuift over de toonbank. Als alle denkbeeldige boodschappen in de tas zijn gedaan, klimt de kleine meid weer achter de toonbank vandaan en verdwijnt het handje in de andere oudere hand. Zij vervolgen hun weg als of niets gebeurd is. Daar wordt lelijkheid van het elektriciteitkastje bij ons voor de deur mooi van. Elke keer weer.

Souvenirs la vie

knusse details

Ons Hok

Ons zolder is nu helemaal geïsoleerd met roze piepschuim. Dit was de aanleiding om ieder ons hokje opnieuw in te richten zover de beperkte ruimte dat toelaat. Wij zijn content. Het is iets gezelliger, warmer natuurlijk, iets schoner en iets overzichtelijker. Toch leuk zo alle twee op “kamers” in je eigen huis. In België noemen ze dat een “kot”.

La pelouse

Het is stil

In bed hoor ik tussen de regendruppel door het gras groeien.

Ons kale terrein krijgt een groen donslaagje.

Uit het slaapkamerraam lijkt het gras van de buren groener.

Er is een plek waar het niet moet groeien.

Als het gras in de straten groeit is het dorp dood.

Iemand zingt een liedje in de natte straat;

We waren groen als gras
Groen als gras
We waren groen als gras
Dat pas gemaaid was
Groen als gras

Het gras is altijd groener bij de buren

En de stoep veel schoner en er hangt nooit vuile was

Maar je kunt nooit kijken achter alle muren

En je weet dat ik van je hou, dus hou je aan mij vast.

NL schud wakker

Boon, Vasco van der - Vastgoedfraude
€ 22,50 Levertijd bij verzending: onbekend

Niet direct af te halen in onze winkel
EAN: 9789046806463 Paperback, Uitgeverij: Nieuw Amsterdam Uitgevers

Oorspronkelijk verschenen in 2009432 pagina's. Formaat: 23 cm
Omschrijving

Op 13 november 2007 doen zeshonderd rechercheurs en dertig officieren van justitie op ruim vijftig adressen in Nederland invallen. Een strafrechtelijk onderzoek legt een wijdvertakt fraudenetwerk aan de top van het Nederlandse bedrijfsleven bloot. De omvangrijke fraude met vastgoed van bedrijven als Philips, ABN Amro en Rabobank die justitie in kaart brengt, is gepleegd onder de ogen van gemeentebesturen en bekende Nederlanders als Joop van den Ende, Hans Wiegel, Jan Hommen en John Fentener van Vlissingen. De verdachte projectontwikkelaars, pensioenfondsdirecteuren en vastgoedhandelaren konden jarenlang, met hulp van accountants, bankiers en notarissen, ongestoord tientallen miljoenen bij hun bedrijven wegsluizen, zo is de verdenking. Het voormalige Bouwfonds en Philips Pensioenfonds claimen een kwart miljard euro schade te lijden. In het najaar van 2009 begint het monsterproces. Sinds de spectaculaire inval van justitie in 2007 volgen de journalisten Vasco van der Boon en Gerben van der Marel voor Het Financieele Dagblad de ontwikkelingen in de zaak rond de grootste bedrijfsinbraak in Nederland ooit. De vastgoedfraude beschrijft voor het eerst de duistere kant van de Nederlandse vastgoedwereld, met zijn ons-kent-ons-cultuur, het gunnen van het grote geld en slapende toezichthouders.

De Klimop-zaak

Voor familieleden die geïnteresseerd zijn in de soap rond het vastgoed

http://www.fd.nl/artikel/13546018/hoofdrolspelers

http://www.fd.nl/artikel/13545088/proloog-vastgoedfraude

http://www.fd.nl/artikel/13429530/mysterieuze-oom-vastgoedfraudezaak-iemand-oude-moer-gaat-ben

in de Volkskrant 31 november 2009

Het is heel uitzonderlijk dat wij in dit dorp bij de Tabac, buitenlandse en in het bijzonder een Nederlandse krant kunnen kopen. In Egletons of zelfs het nog grotere Tulle is er geen één winkel met een Nederlands blad in de schappen. Niet bij de Tabac, niet bij de Supermarches en niet bij de boekenwinkels. Dus prijs ik mij zeer gelukkig dat ik met ‘n drie minuten loopje het Hollandse nieuws van een dag oud kan binnen halen.
Nog uitzonderlijker is het als er in dezelfde editie twee familieleden staan. Twéé op dezelfde dag in de beste krant van Nederland. Ongelovelijk! En dat alles aan een simpele boerentafel in dit dorp. Subliem !

Trick or Treat

Gister had ik opeens veertig kinderen aan de deur, het begon met één maar het bleek een hele zwerm te zijn. De mooie verklede kinderkes vierden de overgewaaide Halloween. Het eerste kleine mannetje met zijn witte gezicht gromde, Gggrrrrrrrr en kromde zijn handjes daarbij en zei een paar tellen later poeslief met een lachje en vragende ogen

‘un bonbon’?
Tja… , behalve een pot oude uitgedroogde dropjes uit Holland had ik eigenlijk niets voor die kids, zielig hè. Maar hij zei heel dapper, c’est ne pas grave’. Negenendertig andere geschminkte ogen staarde me aan alsof ik het spook vandaag was en fladderde daarna weer in een paar seconden weg.