Tête de veau

Iedereen (bijna) houd van eten, de Franse ook.
Al eten de Franse soms wat ander voedsel dan de Nederlanders.
Ze zijn hier bijvoorbeeld gek op ingewanden vlees.
Omdat ik hier wat meer tijd heb dan een gemiddelde werkend paard, maak ik soms wat meer werk van ons diner dan we gewend waren in de tijden van de lage landen.
Vaak hakt Jeroën nog het hout voor het vuur van de avond terwijl ik al rustig de uitjes, paprika of tomaatjes aan het snijden ben.

Zo eten we vandaag dus: tête de veau avec langue et cervelle, dat is vlees van de kop van een koe met tong en hersenen in rolladevorm. Af en toe moet je landelijke traditie voortzetten en je eigen culinaire grenzen verkennen, n’est ce pas?

Het recept was natuurlijk alleen op de Franse kooksite te vinden en met behulp met een woordenboek heb ik het voortreffelijk weten te kopiëren tot een smakelijke maaltijd. Al bleek een koeienkop dus veel meer vet rond zijn harsen te hebben dan ik had verwacht. De maaltijd bleek samen met de romige peren, peen, citroen roomsaus ook aardig machtig en veel, dus na drie dagen aten we er misselijk makend nog van. De vierde dag kon ik de weeïge lucht van al die hoofd-ingewandendelen niet meer aan en heb het vlees plus de vettige jus gebruikt om vogelzaad balletjes van te maken.

Nu genieten we elke ochtend met een bak koffie van de geel gorsjes, pimpelmeesjes en nog veel meer van die vliegende ratjes. Mijn poes Namousia vindt de ochtend opeens óók een stuk spannender. Gezellig zo, het Franse leven.