
Uren lang hebben we aan de hand van al die spullen natuurlijk eindelozen herinneringen, verwarringen daarover en leuke verhalen opgehaald. Sommige spulletjes heb ik weer mee genomen zodat ze weer rustig in een andere doos op zolder op een andere plek verder hun lot kunnen afwachten.
Een van die dozen van mijn vader, die trouwens zorgvuldig samen zijn gesteld door mijn moeder en door haar overlijden nu ook worden prijs gegeven, maar dat is misschien alleen visueel voorstelbaar voor de gene die Erna en haar perfectionistische verzamel woede gekend hebben, was een doos met lagereschool materialen. Een doos met tekeningen, handvaardigheidknutsels en naaiwerkjes. Een van die vrije handnijverheid karwijtjes, is een paars lapje weefstof, volgens ons door Onno gemaakt waarop staat met geborduurde letters : HARTELIJK HOER, hartelijk in blauw en hoer in het rood, aan gezien de R al een beetje misvormd is denken wij dat er natuurlijk HOERA had moeten staan, maar door de snelheid (die Onno op die leeftijd nog niet echt bezat!) afgeraffeld is en door de pauze bel of lange zomervakantie nooit meer is afgemaakt en tot dit stadium is gebleven. Een leuke samentreksel van hartelijk gefeliciteerd en hiep hiep hoera
Mijn moeder zal er wel om gelachen hebben toen Onno hier mee thuis kwam. Ik vind het nog steeds aandoenlijk en heb het toegeëigend en gebruik het nu, zeker nu ik veel meer boeken lees, als boeken legger, met plezier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten