Net als overal slenter ik hier langs de straten die na een tijdje routine en bekendheid uitstralen. Nog eventjes en ik ken elke ongelijke stoepsteen en pisplekje van de honden. Vandaag door de helder blauwe lucht heb ik oog voor lelijkheid. Een etalage met beige luxaflex en grijze archiefkasten tegen de winkelruit, ach…. Een klein dood opgedroogd vaal vogeltje, geklemd tussen het glas en kast.
Of op de mini rotonde in de twee belangrijkste dorpsstraten een driewieler met als kerstversiering een geamputeerde verlepte Michelinpop ballon. Is dit een grap van de gemeente of vinden ze dit echt mooi?
2 opmerkingen:
achter elke lelijkeid schuild schoonheid
wat een combi!
Een reactie posten