Jero heeft het ontdekt terwijl hij buiten een sjekkie aan het roken was, er kwam rook uit de in de avond niet bewoonde garage. Nieuwsgierig keek hij door de glazen aan de zijkant naar binnen en zag een klein wakkerend fikje. Vuur! Echt? Samen gingen we kijken. Ja, echt een vuurtje met vooral veel rook bij onze buurman
Ik belde 112 maar dat werkt hier niet 117 bleek het ook niet te zijn. Jeroen stapte snel in zijn auto en reed naar het politiebureau en de brandweer die hier vlakbij zitten. Het kantoor was gesloten. Ik ben naar de andere buren gelopen die voor mij gebeld hebben ( met spijt want ze hadden het liever zien afbranden, ze hebben een hekel aan elkaar) en ik voelde wel even de zelfde opwinding in het overdenken om het toch wat meer te laten fikken maar dan meer door mijn pyromaanse inslag maar de wind stond ongunstig precies op ons dak gericht en in de garage kunnen veel gevaarlijke stoffen opgeslagen liggen. Te dichtbij, te veel risico.
Na nog geen 7 minuten, ik had ook JeanPierre gebeld, de garagehouder die in een ander dorp woont kwam hij én de Brandweer met twee auto’s in vol ornaat aansnellen. Omdat Jeroen het op tijd gezien had, viel de schade mee maar het had de potentie om een helse brand kunnen worden. Er waren hete metaal spetters op het stuk hout een boomstronk waar het aambeeld op staat gekomen en dit was gaan smeulen en had vlam gevat. We werden bedank door de toch wat geschrokken JP met een Grand Merci…. En dat allemaal terwijl het Balinese eendje lag te smeulen in ons eigen haardje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten