donderdag 28 juni 2012

Wateraardbei



Geschreven 20 juni

Omdat we gister niet zo’n zin hadden in een concrete klus, zijn we maar gaan wandelen. Jeroen wist nog wel een paar mooi meertjes op het landgoed van Sédière, een kasteeltje vlak bij.
In de maand Januari /februari 2010 ben ik voor het behalen van mij rijbewijs vier weken in Nederland geweest. Gertjan, Jeroen zijn broer is intussen al die weken hier geweest om de saaie winter maanden Jeroen gezelschap te houden. De mannen, calvinistisch opgevoed hielden zichzelf warm door elke dag flinke wandeltochten te maken om pas na vieren bij terug komst, de houtkachel te stoken. Toen ik weer thuis kwam waren Jeroen zijn knieën versleten maar de houtopslag was nog voorde helft aanwezig. Uit een van deze wandeling kon Jeroen zich een mooi meer herinneren en daar waren we naar opzoek. Het motregende iets maar de tempraturen waren warm. Rijdend kwamen we de gezochte meren niet tegen maar wel andere en op mooie plekjes stapten we uit om rond te kijken, een beetje te slenteren tussen de hoge en volle begroeiing van dit vochtige jaar, en daar zag ik het, aan de waterkant bloeide de Wateraardbei. Deze plant heb ik voor het eerst zeven jaar geleden toen ik begon met mijn herboristen opleiding in Antwerpen opgemerkt om dat ik in een jaar tientallen tweedehands boeken had verzameld over inheemse wilde natuur van de Benelux. Daar stond ze met haar mooi apart kleurende bloemen mysterieus te prijken op het papier. Maar gister herkende ik haar meteen, ik werd er naar toe getrokken, bij liefde op het eerste gezicht voel je ook die onverklaarbare herkenning, die klik, de connectie. Nou die hadden wij twee daar terwijl ik in de sompige aarde voor over gebukt stond, klaar om haar aan de hals eruit te trekken, te ontvoeren en mee te nemen naar ons domein waar ze niet meer mag ontsnappen. Erger ze moet zich het liefst wortelend en woekerend voortplanten in ons moerasvijvertje om daar haar schoonheid elk jaar opnieuw te geven.





Potentilla palustris, familie Rosacae
ceen zeldzaam bloemmetje dus, zie verspreindingsgebied.
De wortelstok werd wel gebruikt voor rode kleurstof.
De vruchten zijn niet lekker.


Geen opmerkingen: