zondag 8 november 2009

La pelouse

Het is stil

In bed hoor ik tussen de regendruppel door het gras groeien.

Ons kale terrein krijgt een groen donslaagje.

Uit het slaapkamerraam lijkt het gras van de buren groener.

Er is een plek waar het niet moet groeien.

Als het gras in de straten groeit is het dorp dood.

Iemand zingt een liedje in de natte straat;


We waren groen als gras
Groen als gras
We waren groen als gras
Dat pas gemaaid was
Groen als gras

Het gras is altijd groener bij de buren

En de stoep veel schoner en er hangt nooit vuile was

Maar je kunt nooit kijken achter alle muren

En je weet dat ik van je hou, dus hou je aan mij vast.

Geen opmerkingen: