Lange es weg

 

Jeroen op de ladder.

Best wel eng, hoger dan de nok van het huis.

Van Caterpillar tot John Deere

Het hydrolyse slangetje van de minipelle bleef haken achter de stugge omhoogstekende wortels van de omgewaaide beuk (die trouwens de zijkant van mijn Hut vermorzeld had met zijn zwaai naar de grond, dus die heb ik maar ontmanteld en dat ruimt op!)

Floep, de slangfitting brak van de koppeling en de zwarte giftige olie droop over de grote wortelstronk de grond op. Het Roodborstje wat vaak komt kijken als je aan het zagen, graven of spitten bent met motors bleef even nieuwsgierig als altijd ondanks de toch de aparte geur die los kwam uit de giftige olie.

Nou, voor de niet kenners; zonder toevoer van dit spul door het slangetje werkt het hydraulische systeem niet meer en kan de zware schep niet meer bewogen worden.

Daar stond die dus. Plotsklaps nutteloos met zijn slappe metalen arm triest leunend op de grond. Bewegingloos object, een sta in de weg van 2 ton zwaar.

Maar… ons tocht naar het iets grotere dorp 20 kilometer verderop

heeft ons goed geholpen. De alles auto onderdelen en tuinbewerking machinewinkel stuurde na het natuurlijk eindeloos wachten in een lege zaak op een telefoongesprek van de enige min of meer bereidwillige winkelbediende, ons naar de AFCO aan dezelfde weg. Het Atelier Forestier du Centre Ouest. Een grote werkplaats vol reusachtige glimmende John Deere machines en mannen in bijpassende overalls. Een dame! , een vrouw werd er al geroepen in de hol klinkende hal en toen we in het secretariaat de bedrijfsleider ontmoeten, was het eerste wat hij zei: JA, maar ze is samen met een baard ! Waarop hij op Jeroen doelde die inderdaad iets op de achtergrond bleef omdat ik het woord deed en de slang in mijn hand hield. Toch werden we vriendelijk binnen gelaten in de werkplaats en al lopend liet ik de slang zien en legde uit dat we een nieuwe wilden. Of het geen bezwaar was dat wij een Caterpillar hadden terwijl dit toch duidelijk een John Deere plek was, deed hij makkelijk af met welnee, wij zijn flexibel. En snel want in een poep en een scheet had een serieuze werkende jongeman een nieuwe slang met bijpassende onderdelen het in elkaar gezet en nog binnen een kwartier stonden we met maar 42€ minder en na het afslaan van een borrel drinken met de bedrijfsleider weer buiten. In 24 graden want het is prachtig weer zo laat nog in oktober. Jeroen heeft deze avond zijn baard er afgehaald.

 

het nieuwe slangetje

 de jongen die het gemaakt heeft

mooie onderdelen niet voor ons

uitkijkje

toch knus in zo'n cabine.

Knutten, het meest veelzijdige stukje irritatie

 

Ik heb er al eerder over geschreven in mijn blog maar uiteindelijk wordt na vier jaar alles een herhaling, herhaling met een ander sausje. De cyclus.

Knutjes, de meeste onbekende bekende ergerlijke kutmugjes.

Je bemerkt ze niet, je ziet ze amper, alleen als ze diep in je oor zitten hoor je haar ultra hoge gezoem. Te laat natuurlijk. Ja Haar !

Want het zijn de vrouwtjes die mij drie nachten wakker laten liggen door de continu onweerstaanbare drang om te krabben aan de bulten die langzaam veranderen in open schaafwonden en nog meer gaan jeuken door het verspreiden van het antistollingsgoedjes wat zij met haar millimeter snuitje in mij heeft geprikt om mijn heerlijke 5 microgrambloed op te zuigen zodat zij weer eitjes kan leggen en nog meer van de kutknutjes kan produceren. Wel honderd om de dag als zij zich door een wolk mannen laat pakken als een echte ‘gangbang’ party tafereel. De mannen zuigen heel onschuldig aan wat nectar voor hun prestatie.

Het zijn ook vaak de vrouwen die gestoken worden door hun iets hogere tempratuur en lekker ruikende melk en vetzuren. Vrouwen hebben ook een iets zachtere en gevoelige huid waardoor de steekjes sneller uitmonden een klein rampengebied.

Culicoides, zijn er in 6000 soorten over de hele wereld waarvan ruim 700 soorten in Europa. 10 dagen zijn er nodig van ei naar larve naar pop naar knut. Lekker laag dansen op vochtige schaduwplekken tot er een hoog CO2 gehalte optesnuiven valt en dan slaan we toe, dames. Vrouwen tegen vrouwen.

Behalve dodelijke ziektes brengen zijn ze blijkbaar ook nog ergens goed voor, bevruchting van vele soorten planten en voedsel voor vogels, ja ons bloed of gevuld met heerlijke nectar.

Zoek de verschillen !!

Herfstkoorts

 

Het is vochtig en warm.

Ideaal paddenstoelen weer.

Terwijl half Corrèze uitgerukt is met stok en mand,

schuifelend op mossige paden met gebogen hoofd,

kijk ik tussen de minder populaire berkenbos stammen,

naar mijn favoriet.

De vliegenzwam, Amanita muscaria.

Elk jaar pakt het mij weer.

Ik kan de verleiding niet weerstaan.

Ik ben niet de enige want uit vele zijn kleine hapjes

uit de rode stoel zo mooi afgemaakt

 met de witte puntjes
genomen.

 

 

Gevaar van de Dood

schrale oogst

Dit jaar is een heel slecht vruchten jaar hier bij ons. De kastanjes die tot nu toe gevallen zijn lijken nergens op. Het zijn verdroogde kleine bruine schillen in een mooi holster. Er zijn geen walnoten, geen appels, peren, kersen geweest, zelfs de braam stelde weinig voor. De eikels, hazelnoten en beukennootjes zijn karig.

Dit komt deels door de grote droogte die al twee jaar duurt maar ook door de late korte strenge afgelopen winter waarin de temperatuur plots daalde naar – 18 voor een week in een relatief zachte periode. Er is mij verteld dat de meeste vruchtbeginselen kapot gevroren zijn.

Dit heeft als gevolg dat onze eekhoorntjes erg honger gaan lijden.

Ook is het nu nog steeds erg droog bij ons in tegenstelling tot in Holland waar het al een paar dagen lekker plenst. Dat betekend tot nu toe weinig paddenstoelen  maar die kunnen nog in een keer uit de grond schieten na een paar flinke druppels.

Toch wel een enkele gevonden vandaag.

Determineren blijft moeilijk, we gaan ze niet zomaar meer eten.

 

Blijven hangen

Jeroen en ik hebben een hele mooie hangmat uit India waarvan een gedeelte van het geld naar een bomenaanplant project over de hele wereld gaat. Prachtig dus.

De hangmat is ook nog eens heel licht, gemaakt van parachutestof en als het nat wordt door een regenbui dan geeft het niet want het droogt razend snel. De perfecte hangmat om mee te nemen tijdens je vakantie.

Mijn vader wilde er ook een. Mijn vader kreeg er een. Een vrolijke rasta kleurige.

Mijn vader liet het dag en nacht buiten hangen, moet kunnen dacht hij.

Mijn vader liet er acht pubers tegelijk in zijn hangmat hangen, moet kunnen dacht hij, zij dachten waarschijnlijk aan niets anders dan stoer en klef doen. Voldoendes scoren op school maar als het er op aankomt, zaagsel in hun kop.

Eind deze zomer was de hangmat dus klaar voor de prullenbak waar mijn vader het eind herfst in wilde gooien na eindelijk het doorsnijden van de knellende touwen terwijl het in weer en wind inmiddels aan flarden gewapperd had als een echte tweedewereldoorlog parachute nog hangend in de boom.

Tot mijn redding.

Het lag al op het voorportaal van de afvaldood.

Kom maar matje, ik kan jou wel nieuw leven in blazen als een strandtas.

Thuis heb ik het groenen gedeelte eraf gekipt en mijn lievelingsmodel strandtas van gemaakt.

Prefect voor strandtas precies om dezelfde rede, heel licht, klein pakketje, groot volume inhoud, zand onkleefbaar en weinig waterabsorberend.

Terwijl ik de groene strook had gebruikt inspecteerde ik de gele en de rode.

Ze hadden wat herstelwerkzaamheden nodig maar geheel afgeschreven waren ze nog niet.

Weer perfect. Ik had nog groen over om rood en geel stevig te maken op hun zwakke punten en ik zou er een fantastische eenpersoons hangmat aan over houden.

Met een geïntegreerd zakje dat je nooit kan verliezen en groot genoeg is voor hangmat en touwen in te proppen en als je er in ligt kan je  er je drinken er in kwijt.

Strandtas en hangmat.

Écht mooi.

Project terug naar India.

Ons 3 oktoberfeestmaal

Allemaal gestoofd in het as van het vuur.
Lamsbout
Pompoen
Aubergine
Courgette
Zoete aardappel
Paprika
Champignons
Koolrabi
Patata
Heerlijk :)

vuuras aktie