Uitwaaien op het strand is een heerlijk Nederlands begrip.
Dat is ook precies wat we gedaan hebben op een van die
zeldzame momenten de afgelopen vier weken dat er tussen al de grijs aanhoudende
motregenwolken een blauwkleurige opklaring was.
Lekker uitwaaien.
Wind in je oren, hersens schoon.
Het grappige was lang nadat ik die verlaten bouwhelm had
gefotografeerd er opeens een hond van uit het niets naast me kwam lopen met
‘mijn helm’ in zijn bek. Alsof hij braaf de weggeworpen bal kwam terug brengen
bij zijn baasje.
Na afloop hebben we onszelf natuurlijk getrakteerd op een
verse haring.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten