Limoges en Limousin

We zijn naar Limoges geweest, de hoofdstad van de provincie Limousin waar dus de departementen Corrèze samen met de Creuse en de Haute-Vienne ondervalt. Limoges is de stad van porselein. Uit Limoges en omstreken komen ook die roodbruine stieren, Limousines, die voor het vlees gehouden worden. Of die grote lange wagen iets met de stad of een van haar bezigheden te maken heeft, geen idee!

Wij waren er in ieder geval om verschillende reden en een daar van was alvast het oriënteren op keuken en badkamer materialen. We hebben een hele mooie(dure) winkel gevonden die echte stenen aanrechtbladen voor de keuken kan leveren (die Franse hebben namelijk heel vaak, knullige, krakkemikkige, truttige troep). We hebben deuren, trappen, baden en vooral tegels bekeken. '

,

Leuk, zo een uit stapje in een echte grote stad. We zaten in de nationale stakingsdag (Franse zijn gek op staken) waardoor we heerlijk voor het eerst tijdens de rit eindloos konden luisteren naar de radio met muziek wel te verstaan (uitzonderlijk voor de Fr.Radio), zonder dat er ook maar een stem door heen kwam. En tijdens de lunch hadden we het hele grote oude Benedictus Stationhal bijna voor ons alleen. Dat waren dan toch weer grote voordelen.

,

Na het bekijken van de botanische tuin die vol stond met bordjes van allerlei soorten planten maar natuurlijk door de winter kalen perken had, zijn we, na ons afspraak met de onbekende man voor ons geheime missie, alle twee met een mooie nieuwe winterjas rijker (deze wel waterdicht) weer vertrokken. Radio aan en tevreden weer naar ons rustige oord.

Jeroën mon chéri

Arme Jeroën, het regend al een paar dagen pijpenstelen. Met dit weer vind ik er nix aan. Ik blijf het liefste droog thuis en lees, vertaal, luister muziek, kijk tv, knutsel, kook en van die huizelijken onbenullige bezigheden terwijl Jeroën naar het tochtige vochtige bouwsel gaat wat ooit ons huis moet worden om hard te werken aan die droom. Hij slaat de muur tot puin, hakt gaten onder de grond voor het toekomstige riool, verwijderd rotte delen, en vervangt balken, maakt bekisting voor het gieten van het beton en meer van die noodzakelijke acties. Brrrr erg sterk van hem!

Sloop tussenmuren

We zijn begonnen in het huis van BB. De beganegrond was verdeeld in drie kamers, deze kamermuren heeft Jeroën naar beneden gehaald met een sloophamer. Nu hebben we een grote ruimte. Samen hebben we de puinresten in het gat van de verwijderdevloer van de voorkamer gegooid als opvulsel waar later beton overgegoten word. Goed gezicht. Nu kan ik me beter voorstellen hoe onze woonkamer met keuken eruit komt te zien.

pied de veau

Na de koeienkop werd het tijd voor de koeienpoot. Een lekker winters recept wat ik raar genoeg in Marokko heb geleerd. Het kan in Marokko heel heet zijn, maar wat sommige mensen niet weten is dat het ook heel koud kan worden in sommige gebieden, bijvoorbeeld hoog in de Atlas gebergte. Maghreb heeft zelfs een ski gebied. Ifrane, waar ik geweest ben. Goed het recept gaat zo:

Een koepoot in water lang laten koken met later de kikkererten er bij. Er ontstaat door het merg van het been een vettige plakkerige dikke brij. Voeg erbij, zout, peper, koriander, heel veel komijn en knoflook, eventueel wat peterselie, nou soppen maar, met wat brood. Al is het Marokaans het past prima hier bij de Corréziene recepten die ook gebaseerd zijn op arme voedsel. Als het maar vult.

Buteo buteo

Uiteindelijk worden de dagen net als overal waar je woont en werkt een soort herhaling. Het gebied hier bij ons gonst deze week van de motorzagen en overal stijgen dikke grijze rook wolken op van de vuren. Milieuvriendelijk en gezond is misschien wel anders, maar blijkbaar een traditionele en seizoen gebonden actie waar ook wij dus actief aan mee doen. Vandaag weer stammetjes gezaagd en de oude appelboom achter het huis radicaal getopt.


Ik vind het leuk om tijdens het koken of ontbijt van uit Katootjes keukendeur naar buiten te kijken naar de vogeltjes, die ik in de winter wat verwen met strooisel en vetbolletjes in de boom. Zo heb ik gemerkt dat het Roodborstje wel net als het Koolmeesje van het bolletje wil pikken maar hij kan het niet! Zijn klauwtjes grijpen niet in het netje zo als de Meesjes doen en hij probeert als een Kolibrie erbij in de lucht te hangen maar met zijn slordige gefladder lijkt het nergens op. Trouwens hij is insecten eter en geen zaad. Verbaast was ik dat mijn vetbolletjes niet alleen kleine vogeltjes aan trekken maar op een meter afstand van de keukendeur, op de waslijn paal opeens een grote Buizerd daar rustig aan het wachten was op zijn kans. Prachtig gezicht zo’n vogel. Hij komt vast nog wel eens terug voor een muisje die van de restjes snoept.

De vergulde berg

We zijn twee dagen in een ski gebied geweest. Mont Dore in de Auvernge is maar 102 kilometer van ons vandaan om kwart over acht in de ochtend vertrokken we en om half tien waren we al onze koffers aan het uitpakken in het hotelletje. Mooi berg gebied met toch goede ski mogelijkheden, op de piste waar ik ook was ondanks dat ik niet ski, zag ik ook bergbeklimmers, snowglidders, snowbikes en natuurlijk snowborders. We hadden prachtig weer en maandag was het super rustig op de piste, helaas waren Jeroën benen inmiddels een beetje pap aan het worden. Ik heb gewandeld. Nu weet ik waar de Dordogne begint, namelijk hier in de bergen, gesmolten ijs en sneeuwwater van de berg Sancy, Puy de Dôme, Massif Central. Het is een gaaf idee, vakantie daagjes in je “eigen”land. Zo n’ prachtig ski gebied op uurtje afstand. Nu weer thuis. Corrèze is ook mooi.

Rechts boven in de vallei ligt Mont Dore sur le Dordogne waar we sliepen in het hotel

het eerste poppetje links onder is Jeroën.

Hier is de Dordogne nog klein en smal, bij ons in de Corrèze is het al breed en groot.

het kleine gezellige dorp met nog wat kerst verlichting

Le deux

Jaaaa, niet één maaaaar twéé! Voor al het werk en zaag gemak hebben we nú nog een extra kettingzaag. voor mij die van 3 kilo en voor Jero die van 4.2 kilo. Voor het verzagen van kleine boomstammetjes perfect. Dat is nu het zo koud maar droog is, onze bezigheid op het land.

Ondanks de vries krijg je het van werken met kettingzagen behoorlijk warm.

Kijk, dit is echt grappig, we zijn voor het eerst met de auto op het achterland bij BB gereden.

Gister merkte Jero wel wat krassen op zijn spatbord op, of het van de smalle doorgang met het muurtje komt is niet duidelijk, maar wel handig om zo al het gezaagde hout met de aanhanger van het land naar de schuur te transporteren. Handmatig met de kruiwagen is ook zo'n klus!

Had ik maar de goede schaatsen en J ook!

In Nederland is het eindelijk weer een keertje echt winter, maar hier is het ook behoorlijk vries koud. Er hangen prachtige ijspegels aan de rotsen en watervalletjes zijn ook bevroren terwijl er onder nog water stroomt wat een prachtig fonkelend licht effect geeft maar ook een mooi diepe klank van kabbelend water. Op een Etang (dat zijn grote visvijvers) heb ik nog de Hollandse traditie even onder mijn voeten gebonden. Niemand schaats hier. Was wel leuk, maar snel voor Jeroën nieuwe schaatsen kopen dat we gezellig met zijn tweeën rondjes kunnen krabbelen.

Nieuwjaarswerk

We hebben het ingestort gedeelte van het muurtje opgeruimd en uitgegraven. De stenen hebben we van het pad gehaald en klaar gelegt voor weder opbouw. De CAT heeft ons hiermee geholpen. Voor verder graafwerk werd het te koud. Ons beekje was zelf bevroren. Het is wel zonnig dus mooi, een koud moment om ons bomenafval te verbranden. Met een groot vuur hebben we ¼ van ons bomenafvalberg in de fik kunnen zetten. Wél lekker warm.

Charlie weer weg

charlie mijn harts vriendin,weer weg.

Nieuwjaar 2009

Om negen uur kwam bij ons het idee om buiten in BB een nieuwjaar vuur te maken. We hadden ons vol gegeten aan verrukkelijke hapjes met lekkere drankjes en nu zaten we verzadigd, suf van de heet gestokten warmte, te wachten op de tijd, de laatste uren van 2008.
Om weer wakker te worden en met zijn alle wat mooist te doen hebben we gezamenlijk ons laatste vreugde en levens vuur gemaakt van 2008 die geheel met vlam ons warm en intiem tussen de sneeuw en de sterren ons naar 2009 gedragen heeft. Fantastische ons eerste oud en nieuw op ons eigen land.

Supér

Jeroën is terug van Nl. We doen inkopen en Ed komt bij ons met Prekedel djagoen
Oud-Nieuw vieren

Charlie

Heel relaxte aangename kerst.

...en natuurlijk het vuurtje aan..

Thuis in de keuken weer lekker koken en eten.

We werken aan de muur.

Mos vrij maken.

Charlie voelt zich een mondhygiëniste.

Namousia (rechts boven) volgt ons overal

Ik laat het land van BB zien.

Zonschijnt

De Zon is helemaal terug.

We maken een wandeling van 2,5 uur naar Ed.

Tweede avond lekker met z'n tweeën film kijken.

Tweede kerstdag sneeuwt het opeens.

We eten als kerstdiner met zijn drietjes 4,5 kilo Spaanse mosselen.

Heerlijk.

Precies op tijd, alles is goed gegaan.

Prachtig zonnig weer.

We (ik & Ed) halen Charlie van het station in Brive