Adonis

Vele oude landen kennen een legende over Adonis, in Sumerië, Babalonië, Finicië en zeker de Griekse mythologie.

Adonis was de zoon van de prinses Myrrah en haar vader Cinyras uit een incestueuze liefde.

Toen haar vader er achter kwam dat hij met zijn dochter had geslapen, wilde hij haar doden, maar de goden veranderde haar in een mirreboom.

De boom baarde na negen maanden een beeldschoon jongetjes Adonis.

De godin Aphrodite voede Adonis op en was verliefd op hem.

Adonis die een prachtige sterke jogenman was geworden jaagde graag op gevaarlijk wild.

De roekeloose naakte jager werd op een keer tijdens zijn lievelings bezigheid door de scherpe slagtand van een wildzwijn geschept die zijn dijbeen ernstig doorboorde.

De gewonde Adonis kon niet meer lopen en de zwijn vertrapte en dode hem.

Aphodite haaste zich door het kreupelhout en doornstruiken naar haar geliefde.

Haar open gehaalde huid door de doorne bloede op de grond en haar spoor kleurde de witte rozen matrood.

Aphrodite huilde hartverscheurend bij haar al verstijfde Adonis die haar hartstochtelijke liefkozingen niet meer kon beantwoorden.

Haar tranenvloed waarschuwden de water en bosnimfe, goden, mensen en de natuur die haar kwamen troosten en samen rouwden.

Hermes kwam als laatste en nam de ziel van Adonis mee naar de onderwereld.

Aphrodite bleef echter nog altijd zo intens verdrietig, dat ze het op een gegeven moment het niet meer kon verdragen. Ze ging naar de Zeus en smeekte aan zijn voeten haar toetelaten in de onderwereld en het lot met Adonis te delen.

Het was onmogelijk de godin van de schoonheid toe te staan de aarde te verlaten, maar Zeus kon er ook niet tegen haar zo te horen smeken. Hij besloot daarom dat Adonis uit de onderwereld zou worden teruggeroepen, zodat Aphrodite hem weer bij zich kon hebben. Maar Hades de heerser van de onderwereld had de zeggenschap over Adonis, Uiteindelijk troffen Zeus en Hades een regeling. Adonis mocht de ene helft van het jaar op aarde doorbrengen en moest voor de andere helft terugkeren naar de onderwereld.

Aan het begin van de lente verliet Adonis de onderwereld en zo snel hij kon ging hij naar zijn geliefde Aphrodite. Overal waar hij zijn voetstappen zette, ontloken de bloemen en begonnen de vogels te fluiten om te laten zien hoe blij ze waren met zijn komst. Zo werd Adonis het symbool van de plantengroei, die elke lente uit de bodem omhoog komt en de aarde bedekt met prachtige bladeren en bloemen en die de vogels doet fluiten. In de herfst keerde Adonis met tegenzin terug naar de onderwereld, en huilde de natuur om zijn vertrek.

Dit mooie bloedrode bloemetje is naar hem genoemd.

In Nederland is deze bloem, liefhebber van korenvelden verdwenen door insekticide, maar Jeroën heeft zonder dat hij dit allemaal wist een mini bouqetje gemaakt voor mij tijdens ons lunchpauze aan de Garonne en mijn diepe wens ooit nog deze bloem te mogen aanschouwen waargemaakt. 7mei2009